Importance and Use of Galvanic Current in Healthcare

Abstract

Sağlıkta kas-sinir sistemi hastalıklarının tedavisinde; ısı enerjisi, ışık, elektrik ve elektromanyetik alanlar, basınç gibi fiziksel uygulama yöntemleri kullanılmaktadır. Tedavilerde, galvanik akım; iyontoforez (galvanoterapi), tıbbi galvanizm ve cerrahi galvanizm (elektroliz) yöntemleri kullanılmaktadır. Bu derlemede amacımız sağlıkta kullanılan galvanik akımın önemini ve kullanıldığı alanları literatür bilgileri ışığında açıklamaktır. Negatif ya da pozitif monofazik olan galvanik akım (DC: doğru akım), elektronların aynı şiddette ve aynı yönde hareket etmesi ile oluşan akımdır. Bu akım ile deri altına çeşitli iyonların veya tedavi edici ilaçların girişi sağlanır. Bu yönteme galvanoterapi veya iyontoforez denir1. İyontoforez yöntemi ile elektrik akımı kullanılarak deri içine istenilen veya tedavi edici ilaçların girmesi sağlanır. Başlangıçta aşırı terlemede etkin olan AlCl3 (alüminyum klorür) veya AlSO4 (alüminyum sülfat) gibi kimyasal ajanların deri içine verilmesi ile başladığından, adı iyontoforez olarak adlandırılmıştır. Sonradan terlemede galvanik akımın etken olduğu anlaşılmıştır. İyontoforez yöntemi, hiperhidrosiz (aşırı terleme) tedavisinde kullanılan, etkinliği ve güvenilirliği uzun yıllardır bilinen bir yöntemdir. Vücut sıcaklığından daha yüksek sıcaklıkta bir ortamda, vücudumuzun kendi sıcaklığını koruması için ter bezlerimizden vücut dışına ter atılarak ısı aktarımı gerçekleşir. Bu ısı aktarımı sonrası atılan ter buharlaşır. Genellikle el, ayak ve koltuk altında yer alan, çevresel ve merkezi sinir sistemi tarafından düzenlenen ekrin ter bezleri bir insanda yaklaşık 2-4 milyon kadardır. Çok fazla uyarılması durumunda hiperhidroz denilen aşırı terleme oluşur. Aşırı terleme bireylerin sosyal ve iş hayatını negatif yönde etkilemektedir. Aşırı terlemenin tedavisinde iyontoforez (galvanoterapi), botoks, endoskopik torasik sempatotomi (ETS) ve lokal antiperspirantlar kullanılmaktadır. Yapılan araştırmalar sonucu kadınlarda ve erkeklerde her yaşta ortaya çıkabilmekle birlikte yaklaşık nüfusun %1’i bu rahatsızlıkla karşı karşıyadır.